Vietnam

Vietnam'da savas bitmistir.Amerikan askerleri mutluluk icerisinde evlerine donmektedirler.Orada savasan askerlerden birisi evine telefon eder,babasi cikar telefona:
"Baba,savas bitti,geri donuyorum ve cok sey paylastigim bir arkadasimi da misafir etmek istiyorum"
"Tabi evlat" der babasi "istedigi kadar kalabilir"
"Baba" der "yalniz soylemedigim birsey var,arkadasimin bir kolu ve bir bacagi artik yok"
Babasi birden degisir."O zaman ona nasil bakariz,biz kendimize zor yetiyoruz zaten,arkadasin icin yapabilecek birseyimiz yok"
"Peki oyleyse" der ve telefonu kapatir.
Aradan aylar gecer fakat telefondan sonra ailesi bir daha haber alamazlar.Sonra telefon calar.Arayan polistir.Oglunun cesedini teshis etmesi icin babayi cagirirlar,cocuk intihar etmistir.Baba cesedi gorunce gozlerine inanamaz.Oglunun bir kolu ve bir bacagi yoktur ...

Isimsiz

Karanligin icinden gelen yasli ve cirkin kadin, sokakta perisan halde yuruyen adamin yanina gelir ve kulagina sunlari fisildar:
"Ucuncu dilegini soylemeyecek misin?"
Adam sasirir"Seni tanimiyorum.Daha once bir sey diledigimi de hatirlamiyorum.Aslinda ben kendimi bile tanimiyorum.Gecmisime dair hic bir sey hatirlamiyorum"
Kadin "Cok normal" der."Ikinci dilegin birincisini hic dilememis olmak ve en basa donmekti.Bu yuzden ne beni ne de olanlari hatirlamiyorsun"
Adam kararini verir."Ucuncu dilegim kim oldugumu bilmek cadi! Boyle yasamak beni cildirtiyor."
Cadi acimakli bir sesle "Emin misin? Pisman olabilirsin" der.
"Hayir cadi!Daha fazla dayanamiyorum.Tek istedigim kim oldugumu bilmek"
Kadin ellerini havaya kaldirir.Birtakim garip sozler soyler ve sonra da arkasini donup karanliga karisir "Tuhaf, ilk dilegin de buydu" diye mirildanarak ...